در ایمپلنت برای نصب دندان پروتزی یا همان تاج دندان بر روی فیکسچر، از واسطه ای استفاده می شود به نام اباتمنت. در حقیقت اباتمنت نقش یک تکیه گاه را دارد که در درست قرار گرفتن قسمتی از ایمپلنت و پروتز کمک کننده است.
اباتمنت دندان (Abutment) وظیفه اتصال را به عهده دارد و معمولا همراه با ایمپلنت، پروتز دندان به کار می رود. شما هم اگر در حال جستجو در میان روش های ترمیم دندان باشید، با عباراتی مانند اباتمنت ایمپلنت یا اباتمنت در ایمپلنت مواجه شده اید. دلیل این موضوع این است که اباتمنت در واقع قسمتی از ایمپلنت دندان محسوب میشود.
به طور کلی ایمپلنت از سه قسمت تشکیل می شود که عبارتند از پایه ایمپلنت یا فیکسچر که در سوراخ ایجاد شده برای اتصال و جوش خوردن به استخوان فک استفاده می شود، تاج دندان که روکش یا دندان مصنوعی یا بریچ میباشد و اباتمنت که میان این دو قطعه قرار دارد.

هیلینگ اباتمنت چیست؟

این نوع اباتمنت در جراحی ایمپلنت تک مرحله ای یا پس از باز شدن لثه روی ایمپلنت و بسته شدن درب آن به جای پیچ استفاده می شود. سایز هیلینگ اباتمنت معمولا با کد رنگ مشخص شده و با برچسب های که روی آن قرار دارد مشخص می شود تا در هنگام انتخاب اشتباهی انتخاب نشود و از پیش آمدن مشکل جلوگیری کنند.

جنس اباتمنت ایمپلنت

از نظر جنس مواد سازنده ، می توان این قطعات را به انواع زیر نیز دسته بندی نمود که عبارتند از:

۱- اباتمنت های تیتانیومی:

تیتانیوم یکی از پرکاربردترین جنس موادی است که با توجه به خواص و ویژگی های آلیاژ هایی که دارد ، می تواند زیست سازگاری بسیار خوبی داشته و به صورت گسترده در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.

۲- اباتمنت های زیرکونیومی:

نوعی از اباتمنت های جدید هستند که بیشتر برای زیباسازی و تکمیل فرآیند زیبایی استفاده می شوند. این نوع از اباتمنت ایمپلنت گزینه خوبی برای بازسازی زیرکونیومی یا سرامیکی هستند. همچنین از این نوع اباتمنت ها می توان برای جلوگیری از سایه افتادن در قسمت زیرین روکش ایمپلنت استفاده نمود.
از دیگر موادی که برای ساخت اباتمنت ایمپلنت استفاده می شود می توان به فولاد ضد زنگ ، آلیاژ های طلا و … نیز اشاره نمود.