برای اینکه بتوانید با ممنوعیت های ایمپلنت آشنا شوید، نیاز است که ابتدا یک زمینه ی ابتدایی درباره ی عوارض و خطرات احتمالی ایمپلنت داشته باشید. البته که این عوارض ناشی از کاشت ایمپلنت می تواند طولانی مدت و یا کوتاه مدت باشند. به بیانی خیلی ساده، اگر فردی خودش دارای بیماری های زمینه ای نباشد، احتمال رخ دادن خطرات ناشی از ایمپلنت برای او بسیار پایین است. البته به شرطی که متخصص ایمپلنت بتواند کار خود را به حرفه ای ترین حالت ممکن اجرا نماید. حقیقتا در اکثر طرح های درمانی دندانپزشکی، تخصص و تبحر دندانپزشک حرف اول را می زند. اگر شما از دندان پزشک ناوارد و بی تجربه برای کار دندان پزشکی تان کمک بگیرید، طبیعتا نتیجه ی حاصل، مطلوب نخواهد بود.

البته که در کنار دقت و تخصص دندانپزشک، مراقبت ها و رعایت نکات بهداشت دهان و دندان توسط خود بیمار نیز بسیار اهمیت دارد. با این حال عوارضی مانند عفونت در محل کاشت ایمپلنت، آسیب رسیدن به دندان های کناری دندان مورد نظر، ایجاد آسیب های عصبی مختلف که می تواند باعث ایجاد درد، سوزن سوزن شدن لثه ها، لب ها و چانه، و یا بی حسی کلی شود، و یا مشکلات سینوسی شدید، از جمله مهم ترین عوارض ناشی از کاشت ایمپلنت در دهان می باشند. البته که یک سری از این موارد تماما به عملکرد متخصص و یک سری هم به مراقبت های خود بیمار بستگی دارد. در ادامه درباره ی ممنوعیت های ایمپلنت برایتان بیشتر خواهیم گفت.

 محدودیت های کاشت ایمپلنت دندان

محدودیت سنی:

کودکان و نوجوانان نمی توانند ایمپلنت دندان بکارند.

هیچوقت برای کاشت ایمپلنت دندان دیر نیست اما ممکن است زود باشد. بسیاری از افراد سالمند به اشتباه تصور می کنند دیگر ایمپلنت برای آنها دیر شده است اما این تصور اشتباه است. اگر شرایط آن را داشته باشید، سن بالا هیچ مانعی برای این کار نیست اما کودکان و نوجوانان نمی توانند این درمان را انجام بدهند. چون استخوان فک در این سنین هنوز در حال رشد و تغییر است و تا زمانی که به اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی (اوایل دهه بیست زندگی) برسید این رشد ادامه دارد.

دخانیات:

افرادی که زیاد سیگار می کشند ممکن است برای کاشت ایمپلنت مناسب نباشند.

هنگامی که برای کاشت ایمپلنت دندان مراجعه می کنید ممکن است از عادات زندگی شما مانند مصرف الکل و دخانیات سوال شود. چون الکل بر انعقاد خون تاثیر می گذارد که میتواند در جراحی مشکل ایجاد کند. سیگار و سایر دخانیات نیز بر اکسیژن رسانی به بافتها تاثیر می گذارند و گردش خون را کند می کنند. این باعث می شود التیام کندتر انجام شود و احتمال عفونت خیلی بیشتر شود.

علاوه بر این، سیگار و سایر محصولات تنباکو در عملکرد سیستم ایمنی اختلال ایجاد می کنند که این هم به نوبه خود خطر عفونت را افزایش می دهد. با این حال اگر سیگار می کشید یا الکل مصرف می کنید به این معنی نیست که نمیتوانید ایمپلنت بکارید بلکه باید چند هفته پیش از جراحی مصرف را قطع کنید و تا چند هفته بعد نیز شروع نکنید تا بافتها جوش بخورند. همچنین باید به رعایت بهداشت دهان پایبند باشید.

استخوان فک:

اگر استخوان فک حجم یا تراکم کافی ندارد نمیتوانید ایمپلنت بکارید.

شرایط استخوان فک نقش کلیدی در موفقیت ایمپلنت ایفا می کند. استخوان باید رشد کند و به پایه ایمپلنت جوش بخورد تا آن را ثابت در جای خود نگه دارد. اما اگر مدتی از کشیدن دندان گذشته باشد استخوان به سرعت شروع به تحلیل رفتن و ضعیف شدن می کند بنابراین ممکن است حجم زیادی از آن از دست برود و قابلیت کاشت ایمپلنت دیگر وجود نداشته باشد. در این شرایط باز هم میتوان این درمان را انجام داد به شرطی که پیش از آن با پیوند استخوان، قاعده و پشتیبان محکمی برای ایمپلنت فراهم نمایید.

سلامت دهان:

اگر عفونت لثه یا عفونت دهانی دیگری دارید نمیتوانید ایمپلنت بکارید.

در این موارد باید ابتدا مشکل دهان و دندان را درمان کنید و سپس برای کاشت ایمپلنت اقدام نمایید.

ضعف سیستم ایمنی:

کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نمیتوانند ایمپلنت دندان بکارند.

ضعیف بودن سیستم ایمنی تاثیر جدی بر جوش خوردن بافتها و مقابله با باکتریها می گذارد در نتیجه میتواند موفقیت درمان ایمپلنت را به خطر بیندازد. اگر به هر دلیلی سیستم ایمنی تان ضعیف است ممکن است به راحتی دچار عفونت شوید و سخت تر از دیگران بهبود یابید. به همین علت توصیه می شود درمانهای پزشکی غیر ضروری را انجام ندهید.

پوکی استخوان:

برخی از کسانی که پوکی استخوان دارند نمی توانند ایمپلنت دندان بگذارند.

بسیاری از کسانی که پوکی استخوان دارند نگران هستند آیا میتوانند ایمپلنت دندان بکارند یا هرگز این کار برایشان امکان پذیر نیست. این تصور گاهی درست و گاهی اشتباه است. روشهای مختلفی برای کاشت موفق ایمپلنت دندان در کسانی که پوکی استخوان دارند وجود دارد.

اگر استخوان فک تان زیاد تحلیل نرفته باشد ممکن است بتوانید مینی ایمپلنت بگذارید یا پیوند استخوان انجام بدهید تا استخوان فک تقویت شده و برای پشتیبانی ایمپلنت آماده شود.

پوکی استخوان در بسیاری از موارد نمیتواند مانع کاشت ایمپلنت شود. به نظر می رسد اگر بلافاصله پس از کشیدن دندان این پروتز را بکارید احتمال موفقیت آن بیشتر است. بنابراین هر چه زودتر اقدام کنید بهتر است.

بیس فسفونات:

کسانی که خیلی بیس فسفونات مصرف کرده اند ممکن است نتوانند ایمپلنت دندان بگذارند.

استئونکروز (مرگ استخوان) یکی از عوارض جانبی برخی داروهای تقویت کننده استخوان است که بسیاری از زنان برای درمان پوکی استخوان یا وضعیت خفیف تر آن یعنی استئوپنی مصرف می کنند. این داروها معمولا با متوقف کردن فعالیت برخی سلولها در استخوان که استئوکلاست نام دارند، تاثیر می گذارند. استخوانها درست همانند پوست دائما در حال رشد و تجدید سلولی هستند. استئوکلاستها به عنوان بخشی از این فرآیند دائما سلولهای قدیمی استخوان را باز جذب می کنند و گروه دیگری از سلولها استخوان جدید تولید می کنند. داروهای پوکی استخوان بر عملکرد استئوکلاست ها تاثیر می گذارد و مانع بازجذب و تحلیل رفتن سلولهای استخوانی می شود.

دندان قروچه

ساییدن یا فشردن دندان ها ناخودآگاه تهدیدی جدی برای ایمپلنت ها به همراه دارد. دندان قروچه برای دندان های طبیعی مشکلی ندارد، زیرا آنها می توانند شوک ایجاد شده در اثر ساییدن را جذب کنند. با این حال، ایمپلنت ها دقیقاً ساختار مشابهی با دندان های طبیعی ندارند و در مقابل فشاری که ممکن است منجر به آسیب شود، تسلیم می شوند.

زنان باردار

 دلایل متعددی وجود دارد که چرا زنان باردار کاندید مناسبی برای ایمپلنت نیستند:

• اضطراب و سطح استرس بالاتر به دلیل انجام یک عمل جراحی ممکن است به کودک آسیب برساند.
• ممکن است لازم باشد از فک خود عکس های اشعه ایکس بگیرید. در حالی که ممکن است هنگام انجام عکس‌های اشعه ایکس بی‌خطر باشد (به شرطی که محافظ‌ها وجود داشته باشند)، معمولاً بهتر است از آنها اجتناب کنید.
• IV و آرام بخش خوراکی (در صورت نیاز) ممکن است برای کودک در حال رشد بی خطر باشد.
• اگر در دوران بارداری به ایمپلنت دندان نیاز دارید، بهتر است تا سه ماهه دوم یا سوم بارداری صبر کنید.